Drapieżne czasopisma / drapieżne konferencje
Drapieżne czasopisma
Drapieżne czasopisma
Drapieżne czasopisma i drapieżni wydawcy (ang. Predatory Journals / Predatory Publishers) to podmioty stosujące nieetyczny model biznesowy, polegający na pobieraniu opłat za publikację artykułów bez zapewnienia rzetelnych usług redakcyjnych, w tym recenzji naukowych.
Kryteria charakteryzujące drapieżne czasopisma
- Brak rzetelnego procesu recenzyjnego i redakcyjnego.
- Brak pełnego adresu wydawcy lub podanie nieprawdziwych danych kontaktowych (najczęściej dostępny jest jedynie formularz e-mailowy).
- Fikcyjny zespół redakcyjny - czasopismo podaje nieprawdziwe nazwiska lub wykorzystuje nazwiska uznanych naukowców (także jako rzekomych recenzentów), którzy nigdy z nim nie współpracowali.
- Redaktorzy posługują się adresami e-mail w ogólnodostępnych domenach (np. @gmail.com, @yahoo.com).
- Zamieszczanie na stronie internetowej fałszywych wskaźników bibliometrycznych (np. fikcyjny Impact Factor lub jego imitacje, takie jak View Factor, Science Impact Factor, Global Impact Factor, Unofficial Impact Factor) oraz nieprawdziwych informacji o indeksowaniu czasopisma w uznanych bazach abstraktowych.
- Tytuły czasopism łudząco podobne do nazw prestiżowych czasopism (różnice często ograniczają się do jednego słowa w tytule).
- Brak procedur weryfikacji oryginalności tekstów (np. pod kątem plagiatu).
- Prowadzenie agresywnej kampanii mailingowej, nakłaniającej naukowców do przesyłania manuskryptów.
- Brak jawnej informacji o kosztach publikacji (kwoty podawane są autorowi indywidualnie drogą mailową).
- Publikowanie niemal wszystkich nadesłanych manuskryptów po uiszczeniu opłaty, która jest zazwyczaj pobierana z góry i przed oficjalnym przyjęciem manuskryptu do publikacji.
- Niezwykle szybkie tempo „recenzji naukowej”, przyjmowanie manuskryptów do publikacji nawet w ciągu kilku dni od przesłania oraz często bez uwag recenzenckich.
- Brak zachowania podstawowych standardów naukowych w procesie recenzyjnym.
- Przyjmowanie manuskryptów odrzuconych wcześniej przez inne wydawnictwa.
- Publikowanie bardzo dużej liczby artykułów (nawet kilku tysięcy) w ciągu roku.
- Brak jasnych zasad wycofywania przedłożonych do publikacji i opublikowanych artykułów.
- Możliwość dodania fikcyjnych współautorów w zamian za opłatę mimo braku ich wkładu w powstanie pracy.
Wskazówki
Jak unikać publikowania w drapieżnych czasopismach:
- Należy dokładnie sprawdzić tytuł czasopisma, jego numer ISSN lub eISSN, stronę internetową (m.in. informacje o procesie recenzyjnym, składzie redakcji, zakresie tematycznym), a także ogólną działalność wydawnictwa, np. przez zapoznanie się z wcześniej opublikowanymi artykułami.
- Wskazane jest zweryfikowanie czasopisma, jego wskaźników bibliometrycznych oraz indeksacji w renomowanych, międzynarodowych bazach, takich jak Web of Science, Scopus oraz Directory of Open Access Journals (DOAJ).
- Szczególną uwagę należy zwrócić na wysokość opłat publikacyjnych oraz na wymagania i zasady publikacji - powinny być one jasno i przejrzyście przedstawione na stronie internetowej czasopisma.